خوش درخشيد ولي دولت مستعجل بود
پس از آنكه متوكل به وسيله تركها و به فرماندهي باغر ترك، در سال 247 ق، در قصرش موسوم به قصر جعفري كشته و در همانجا به خاك سپرده شد، مردم با پسرش ابو جعفر محمد، معروف به منتصر بالله بيعت كردند و او را كه مردي خردمند و با انصاف بود به رهبري خويش برگزيدند.
برخلاف پدرش، منتصر مردي كريم و رؤوف و عطوف و نسبت به توده ي مردم خيرخواه و از دوستداران آل علي عليه السلام بود، چنان كه مردم را به زيارت مرقد امام علي عليه السلام در نجف و به زيارت امام حسين عليه السلام در كربلا تشويق و ترغيب مي كرد و فرزندان فاطمه عليهاالسلام و سادات علوي را كه در زمان پدرش متوكل به هيچ
[ صفحه 52]
وجه امنيت جاني نداشتند امنيت بخشيد و موقوفاتشان، از جمله فدك را كه پدرش غصب كرده بود به آنها برگرداند.
ولي مدت زمان اندكي نگذشته بود كه با زهر مسموم و كشته شد، وي كه در سال 223 ق. در سامرا تولد يافته بود، در سال 248 ق. در همان شهر كشته و در قصر جوسق دفن شد. [1] .
پاورقي
[1] موسوعة العتبات، ج 12، ص 95.