[300] -29- و قال: قال عليه السلام: بئس العبد عبد يكون ذا وجهين، و ذا لسانين: يطري أخاه شاهدا و يأكله غائبا، ان أعطي حسده، و ان ابتلي خانه. [1] .

[300] -29- نيز گويد كه آن حضرت فرمود: چه بد بنده اي است آن كه دو چهره و دو زبانه باشد؛ برادرش را در رو به رو تعريف مي كند، اما پشت سر، او را مي خورد (غيبت مي كند)، اگر چيزي به وي داده شود، نسبت به او حسد مي ورزد و اگر مبتلا گردد به او خيانت مي كند.