امام عسكري عليه السلام درباره بهترين مردم چنين مي فرمايد: «اورع الناس من وقف عند الشبهة، اعبد الناس من اقام علي الفرائض، ازهد الناس من ترك الحرام، اشد الناس اجتهادا من ترك الذنوب؛ [1] پارساترين مردم كسي است كه در شبهات توقف كند، عابدترين مردم كسي است كه واجبات را به جا آورد، زاهدترين مردم كسي است كه از حرام دوري كند و كوشاترين مردم كسي است كه گناهان را ترك كند .»

حضرتش در باره پست ترين بندگان فرمود: «بئس العباد عبد يكون ذاوجهين وذا لسانين، يطري اخاه شاهدا وياكله غائبا، ان اعطي حسده وان ابتلي خانه؛ [2] بدترين بندگان، بنده اي است كه داراي دو چهره و دو زبان باشد؛ در حضور برادرش او را مي ستايد، و پشت سر، او را مي خورد . اگر به او چيزي عطا شود، حسد مي رزد و اگر گرفتار گردد، به او خيانت مي كند .»