محمد بن حمزه طي نامه اي به امام حسن عسكري عليه السلام نوشت و به وسيله ي ابوهاشم جعفري خدمت آن امام فرستاد و از آن حضرت درخواست كرد كه به توجه آن بزرگوار از فقر و تنگدستي نجات يابد.

حضرت در جواب او مرقوم داشت:

خداوند تعالي فقر تو را رفع كرد و از اين به بعد از نظر اقتصادي در رفاه و راحتي هستي، زيرا پسر عمويت به نام يحيي، مرده و وارثي جز تو ندارد، صد هزار درهم از او مانده كه همين روزها به تو مي رسد، در هزينه ي زندگي ميانه رو و از تبذيز و اسراف بركنار باش كه تبذير از افعال شيطان است كه (ان المبذرين كانوا إخوان الشياطين).

راوي گويد: پس از چند روز نوشته ي حضرت به دستم رسيد و از تاريخ آن معلوم شد كه در همان روزي كه حضرت جواب نامه ي مرا نوشته، پسر عمويم در حران



[ صفحه 102]



وفات يافته و همان مبلغ از مال او را آوردند و به من دادند و چنان كه حضرت فرموده بود، بي نياز شدم و من به طريق شايسته خرج نمودم. [1] .