ابوالفرج در «مقاتل الطالبيين» نقل مي كند:

محمد بن الحسين الاشتاني [1] كه يكي از علماي برجسته قرن سوم است اعمال فجيع متوكل را شنيد بسيار ناراحت شد و مدت طولاني بود كه به زيارت كربلا نرفته بود تصميم گرفت به زيارت كربلا رود، و لو به هر گونه پيش آمد ناگوار مواجه باشد، از خانه به قصد كربلا با همراهي يكي از عطارها بيرون شد. روزها متواري و مخفي از مردم بودند و شب ها راه مي رفتند تا آن كه به غاضريه رسيدند، روز را در آنجا مكث نمودند همين كه شب تاريكي خود را گسترانيد بيرون شدند و از ميان پاسبان كه بعضي ها خواب بودند و بعضي ها مشغول به خود بودند گذشتند تا آن كه به قبر حسين عليه السلام رسيدند.

نظر بر اين كه علائم و نشانه هاي قبر را از بين برده بودند بسيار رنج و زحمت كشيدند تا آن كه قبر مطهر را پيدا كردند، صندوق را كه در بالاي قبر بود به دور انداخته و آتش زده اند.

و در تاريكي شب مراسم زيارت را به جا آوردند و به اطراف قبر علامت و نشانه گذاشتند و برگشتند. [2] .



[ صفحه 254]