يكي ديگر از صفات اخلاقي والاي حضرت كه بر درخشش ايشان مي افزود بردباري ايشان بود؛ حضرت بردبارترين شخص زمان خود بود و به شدت خشم و غيظ خود را كنترل مي كردند و در برابر بي ادبي ها و توهينها، شيوه ي ايشان گذشت و بخشش بود. حكومت عباسي ايشان را زنداني كرد و مورد اهانت قرار داد ليكن در همه حال ايشان صبور و بردبار بودند و لب به شكايت نگشودند و به هيچ كس از سختي و مشقت خود شكوه نكردند بلكه در تمام موارد، كار خود را به خدا بازگذاشتند و بر او توكل كردند. و اين يكي را از نشانه هاي حلم و بردباري ايشان است.