حكمت روزه
جعفر بن محمد بن حمزه ي علوي از حضرت درباره ي حكمت تشريع روزه پرسش كرد و امام پاسخ داد:
«فرض الله تعالي الصوم ليجد الغني مس الجوع فيحنو علي الفقير...» [1] .
«خداوند متعال روزه را واجب كرد تا دولتمندان، فشار گرسنگي را حس كنند و بر فقيران دل بسوزانند و آنان را دستگيري كنند....».
امام در كوتاهترين كلام و رساترين بيان حكمت تشريع روزه را بيان مي كند. روزه، اغنيا را بر آن مي دارد تا به كمك فقيران بشتابند و در حق آنان نيكي كنند. بعلاوه نتايج روحاني و معنوي و سلامتي جسمي كه به دنبال دارد.
پاورقي
[1] كشف الغمة، ج 3، ص 193 و من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص 43.