ابن باباي قمي از غلات است و شيخ او را از اصحاب امام حسن عسكري - عليه السلام - نام مي برد بدون اينكه او را به «قمي» توصيف كند. كشي مي گويد: ابوالفضل بن شاذان در برخي كتب خود گفته است كه: «ابن باباي قمي از دروغ پردازان مشهور است».

سعد مي گويد: عبيدي مرا چنين گفت: امام حسن عسكري - عليه السلام - ابتداءا به من نوشت: «از فهري و حسن بن باباي قمي به خدا پناه مي برم و از آنان در درگاه الهي بيزاري مي جويم. تو و همه پيروانم را از آنها برحذر



[ صفحه 150]



مي دارم. آن دو را لعنت مي كنم، لعنت خدا بر آنان باد. فتنه گراني هستند كه نام ما را وسيله نان خود كرده اند. آزارگراني هستند كه خدا آنان را بيازارد و بر آنان لعنت فرستد و در فتنه تباه كند. ابن بابا گمان مي كند او را به پيامبري فرستاده ام و او «باب» است. لعنت خدا بر او باد. شيطان او را فريفته و گمراه كرده است. هر كه سخن او را بپذيرد لعنت خدا بر او باد.

اي محمد! اگر بتواني سرش را به سنگ بكوبي اين كار را بكن كه او مرا آزار داده است. خداوند او را در دنيا و آخرت بيازارد».

اين نامه شدت نگراني و تأثر امام را از اين ديو سيرت كه پشت پا به دين زد و در ظلمات گمراهي گم شد نشان مي دهد.