سهل بن زياد آدمي رازي
كنيه اش ابوسعيد است و شيخ او را از اصحاب امام حسن عسكري - عليه السلام - نام مي برد [1] .
نجاشي مي گويد: او در حديث ضعيف و غير قابل اعتماد بود و احمد بن محمد بن عيسي بر غلو و دروغگويي او شهادت داد و او را از قم به ري تبعيد كرد. وي در همانجا بزيست و در نيمه ماه ربيع الثاني سال 255 ه به وسيله محمد بن عبدالحميد العطار با امام حسن عسكري مكاتبه كرد. او را كتاب «النوادر» بوده است [2] .
پاورقي
[1] رجال طوسي.
[2] رجال طوسي.