شيخ او را از اصحاب امام حسن عسكري - عليه السلام - نام مي برد [1] كشي به سند خود از فضل نقل مي كند كه گفت:

هنگام تشييع پيكر مقدس امام هادي - عليه السلام - در سامرا بودم. امام حسن عسكري - عليه السلام - را مشاهده كرديم كه در سوگ پدر گريبان چاك داده، رنگ رخ باخته، خسته، گرفته، غمين و پياده در حركت است. از جلالت شأن ايشان با خبر بودم و از اين حالت و غلبه خستگي بر ايشان در شگفت



[ صفحه 167]



ماندم، همان شب حضرت را در خواب ديدم كه به من فرمود:

«آنچه از رنج و اندوه امروز مشاهده كردي آزمايشي است بر بندگان كه خداوند بدان هر كه را بخواهد مي آزمايد، اين عبرتي است براي اصحاب بصيرت، بر آزمايش شونده ملامتي نيست و ما مانند مردم نيستيم كه چون آنان دچار خستگي شويم. از خداوند ثبات و تفكر در خلق خدايي را خواستاريم كه آن را از ما مي خواهند و بدان كه سخن ما در خواب مانند سخن ما در بيداري است» [2] .