ابن ابي الخطاب، شيخ او را از اصحاب امام حسن عسكري - عليه السلام - نام مي برد و مي افزايد كه اهل كوفه و زيات (روغن فروش) بود [1] .

نجاشي مي گويد: «او بزرگواري است از اصحاب جليل القدر ما، روايات بسياري داشت، ثقه و مورد اعتماد بود. تصانيف خوبي داشت و به رواياتش آرامش خاطر به دست مي آمد.

كتابهايي دارد از جمله: كتاب التوحيد، كتاب المعرفة و البداء، كتاب الرد علي اهل القدر، كتاب الامامة، كتاب اللؤلؤة، كتاب وصايا الائمة عليهم السلام و كتاب النوادر [2] .

ابن شهرآشوب او را از اصحاب ثقه امام حسن عسكري - عليه السلام - نام



[ صفحه 173]



مي برد. اين عالم جليل القدر در سال 262 ه درگذشت.