مرحوم قزويني او را از اصحاب امام حسن عسكري عليه السلام شمرده و از كتاب الخرايج نقل نموده كه علي بن جعفر حلبي گفته: روزي كه امام عسكري عليه السلام از منزل بيرون مي آمد تا به دربار سلطنت تشريف ببرد، در سامرا با جمعي منتظر آن حضرت بوديم حضرت به ما نوشت: كسي از شما بر من سلام نكند و به من اشاره ننمايد كه براي شما خطر دارد.

علي بن جعفر گويد: در كنار من جواني بود به او گفتم: اهل كجايي؟ گفت: اهل مدينه. گفتم: اينجا چه كاري داري؟ گفت: نزد ما درباره ي امامت امام حسن عسكري عليه السلام به اختلاف سخن گفته اند آمده ام او را ببينم و سخن وي را بشنوم و از او برهان و دليلي مشاهده نمايم كه قلبم مطمئن گردد، من از اولاد ابوذر غفاري هستم.

در اين گفت و گو بوديم كه امام حسن عسكري عليه السلام كه خادمي همراه او بود تشريف آورد وقتي مقابل ما رسيد به آن جوان نظر نمود و فرمود: تو غفاري هستي؟ عرض كرد: آري. فرمود: حال مادرت حمدويه چگونه است؟ عرض كرد: تندرست است.

حضرت اين را فرمود و گذشت. من به آن جوان گفتم: پيش از اين او را ديده بودي و مي شناختي؟ گفت: نه. گفتم: اين دليل برايت نفعي دارد؟ گفت: كمتر از اين برايم كافي است. [1] .



[ صفحه 313]