مرحوم قزويني وي را از اصحاب امام حسن عسكري عليه السلام به شمار آورده و از كتاب اكمال الدين نقل نموده كه محمد بن عيسي گفته: در مسجد معروف به مسجد زبيد در سامرا جواني را ديدم كه گفت: من هاشمي مي باشم از فرزندان موسي بن عيسي، من نماز مي خواندم وقتي از نماز فراغت يافتم به من گفت: تو قمي هستي يا رازي؟ گفتم: قمي هستم ساكن كوفه. گفت: خانه ي موسي بن عيسي كه در كوفه است مي داني كجاست؟ گفتم: آري. گفت: من از فرزندان او هستم.

گفت: من پدري داشتم كه دو برادر داشت، برادر بزرگ تر داراي اموالي بود ولي برادر كوچك مالي نداشت وارد بر برادر بزرگ گرديد و از اموال او شش دينار دزديد، برادر بزرگ گفت: خدمت امام حسن عسكري عليه السلام مشرف مي شوم و از او تقاضا مي نمايم تا با برادرم ملاطفت نمايد كه او شيرين كلام است شايد مالم را به من برگرداند.

وقت سحر پشيمان شدم كه خدمت حضرت شرفياب شوم و گفتم: نزد اشناس ترك (يكي از سرداران بني عباس) مي روم و به او شكايت مي نمايم، به منزل اشناس رفتم سرگرم قمار بازي بود به انتظار نشستم كه فارغ گردد در اين اثنا قاصدي از جانب امام عسكري عليه السلام آمد و گفت: امام را اجابت كن. برخاستم با او رفتم وقتي خدمت حضرت رسيدم فرمود: اول شب به ما نيازي داشتي ولي وقت سحر پشيمان شدي! برو كيسه اي كه از مالت برداشته شده برگردانده شده از برادرت شكايت ننما به او نيكي كن و به او مال بده و اگر مالي به او نمي دهي او را نزد ما بفرست تا به او مال عطا نماييم.

محمد بن عيسي گويد: وقتي از نزد حضرت بيرون آمدم غلامم با من روبرو شد و



[ صفحه 318]



به من خبر داد كه كيسه ي پول را برگردانده است. [1] .