نصير، خادم حضرت مي گويد: بارها شنيده ام كه حضرت عسكري عليه السلام به زبان خادمان خويش با آنها سخن مي گفت كه در ميان آنها رومي و ترك و غربي و شرقي وجود داشت. پس من از اين ماجرا تعجب مي كردم و با خويش مي گفتم امام در اينجا زاده شد و كسي نديده است كه امام بدان سرزمينها برود و كسي هم از آن سرزمينها بدينجا نيامده است. سپس امام به من توجه كرد و گفت: محققا خداوند حجت خويش را از ميان ديگر مردم مشخص و معين كرده و به او معرفت هر چيزي را عنايت كرده است؛ اي نصير بدان كه امام زبانها را مي شناسد و به اسباب و حوادث آگاه است و اگر چنين نباشد بين حجت خدا و محجوج - حجت آورده شده - فرقي نيست [1] .