ابوجعفر محمد بن جرير طبري مي گويد من به حسن بن علي عليه السلام گفتم: به من معجزه ي خصوصي را نشان بده تا به سبب آن معجزه درباره ي شما سخن بگويم. امام فرمودند: اي پسر جرير، آيا شك داري؟ من سه بار سوگند خوردم و گفتم شكي در اين باره ندارم. ناگاه ديدم امام در مصلاي خويش پنهان شد و پس از مدتي برگشت در حالي كه با ايشان يك ماهي بزرگي بود. سپس گفت: اين ماهي را از درياهاي هفتگانه برايتان آوردم. من آن ماهي را با خود به مدينه ي منوره بردم و با آن ماهي شماري را اطعام كردم [1] .

اين حديث مبين قدرت خدادادي و توان اعجاز امام عسكري عليه السلام است.

مطلب مهمي كه از تعمق در اين روايت به دست مي آيد، اين است كه برخي از اصحاب مؤمن و ياران صديق معصومين عليهم السلام با داشتن باور و ايمان، از ائمه خويش درخواست معجزه مي كردند و آنها، با صلاحديد خويش دست به اعجاز مي زدند تا بر ايمان و يقين آنها بيفزايد.



[ صفحه 62]