شيخ حر عاملي (ره) از كتاب الصراط المستقيم روايت كرده كه امام عسكري عليه السلام در زمان كودكي در چاه افتاد در حالي كه پدرش سرگرم نماز بود. در اين هنگام زنان فرياد مي زدند و ناله مي كردند. پس از آنكه امام دهم از نماز فارغ شد، فرمود: ايرادي براي ابومحمد نيست. آنگاه ديدند كه آب چاه به قدرت معجزه ي امام عسكري بالا آمد و حضرت از چاه بيرون آمد [1] .

از روايت فوق به دست مي آيد كه اعجاز انبيا و اوصيا به زمان نبوت و امامت مختص نبوده بلكه آنها پيش از رسيدن به امامت ظاهري، به اذن و قدرت خدا از توان معجزه برخوردار هستند گرچه بر حسب ظاهر كودكي بيش نباشند.



[ صفحه 75]