معتز كه جواني بي تجربه در امر سياست و حكومت بود و كاملا تحت امر تركان بود، به جهت هراس از نفوذ امام عليه السلام كاملا او را زير نظر داشت و در حد امكان از اذيت و آزار حضرتش دريغ نمي ورزيد. دشمني معتز با اهل بيت عصمت و طهارت عليه السلام امري آشكار است. او وجودي پر از كينه و بغض نسبت به آنها داشته است و هماره در صدد بود تا حضرت را از ميان بردارد. آخرالامر نيز با همفكري معتمد برادر معتز، حضرت را مسموم كردند و به شهادت رساندند [1] .



[ صفحه 83]