در تاريخ الخلفا آمده است كه سرداران ترك از معتز مواجب خويش را طلب كردند. در خزانه اش پولي نبود. خليفه نزد مادر خويش رفت و از اين زن ثروتمند درخواست ياري كرد. مادرش بخل ورزيد و از پرداخت پول خودداري كرد. تركان نااميد بر او يورش آوردند و پايش را گرفته، با گرزهاي آهنين بر پايش كوفتند و سپس او را در آفتاب گرم رها كردند و از وي خواستند كه خود را خلع كند. در حضور قاضي وقت و شماري از مردم او را خلع كرده، پس از مدتي او را به حمام بردند و شست وشويش دادند و آنگاه او تشنه شد و تقاضاي آب كرد. آنها به او آبي ندادند؛ آنگاه آب سردي به او دادند كه بر اثر نوشيدن آن آب سرد، معتز درگذشت [1] .