پيش از ذكر اين وزارت بايد متذكر شد كه مردم با معتمد در سال 256 بيعت كردند. او مردي ناتوان بود و كارهاي مهم مملكتي به دست برادرش موفق اداره مي شد. گويند كه خطبه و سكه و نام اميرالمؤمنين به خليفه اختصاص داشت ولي امر و نهي، جنگ و صلح، تعيين وزرا و امرا به دست موفق بود و خليفه به عياشي مي پرداخت.

مورخان باور دارند كه عبيدالله از احوال رعايا با خبر، و با مملكت داري آشنا بود و در



[ صفحه 104]



گردآوري و ضبط اموال مهارت داشت و چون معتمد به خلافت رسيد وزارت عبيدالله بن يحيي به اتفاق آرا تصويب شد. اما عبيدالله اين مسئوليت را نمي پذيرفت تا اينكه او را به اين كار وادار كردند [1] .