در زمان حضرت عسكري و امام هادي عليهماالسلام سامرا يكي از مراكز بزرگ شيعي به شمار مي رفت. يعني با ورود حضرت امام علي عليه السلام به سامرا و اقامت در آن شهر شماري كثير از علويان و شيعيان دور حضرت را گرفتند و اين روال در زمان حيات فرزندش نيز ادامه يافت. صاحب تاريخ الشيعة مي گويد: پس از اقامت دو امام بزرگوار در شهر سامرا شيعيان فراواني در آن شهر اقامت گزيدند و مردم با مشاهده علم و اخلاق حميده و صفات پسنديده از آنها، دريافتند كه آنها از خاندان نبوت و وارثان علم الهي هستند. در سامرا همواره شيعه راسختر و پايدارتر مي شد تا هنگامي كه بر ضد تشيع جنگي به راه افتاد و عثمانيان نيز سياست مبارزه با شيعه را دنبال مي كردند تا بلكه بتوانند شيعه را در آن ديار ريشه كن كنند [1] .