حسين يكي از نوادگان حسين بن علي عليه السلام است كه پس از قيام يحيي (ره) قيام عظيمي در كوفه بر ضد حكومت وقت و غاصبان خلافت به راه انداخت. مستعين به فرماندهي مزاحم بن خاقان لشكر عظيمي به جنگ با او فرستاد و چون عمال عباسي به كوفه نزديك شدند حسين حرون از كوفه بيرون رفت و عازم سامرا شد. در سامرا بر ضد مستعين با معتز بيعت كرده بود و بدين ترتيب مدتي را در سامرا گذراند. پس از اين ماجرا دوباره تصميم خروج بر ضد حكومت وقت گرفت. او را دستگير كردند و در زندان افكندند تا اينكه معتمد او را در سال 268 از زندان آزاد كرد. او براي مرتبه ي ديگر در كوفه خروج كرد و با دستگيريش موفق دستور داد كه او را در واسط زنداني كنند و آن قدر در زندان ماند تا از دار دنيا رفت. موفق دستور داد بر بدن او نماز بخوانند و او را دفن كنند [1] .