آنچه در باب فقه آل محمد صلي الله عليه و آله از حضرت عسكري عليه السلام باقي مانده بسيار اندك است؛ چرا كه از يك سو مدت امامت حضرت نسبت به ائمه ي ديگر كمتر است و از سوي ديگر در همين زمان اندك حضرتش اكثر عمر خويش را در حبس و زندان يا در محاصره ي نظامي كامل به سر مي بردند و هيچ مجالي براي بيان فقه نداشتند و آنچه هم اكنون از ايشان در زمينه ي فقه مانده، واژگاني است كه اكثر آنها را حضرت در پاسخ به نامه هاي سائلان بيان كرده است. در كتاب حياة الامام العسكري (ع) شصت و چهار حديث فقهي در همه ي ابواب فقهي از حضرت نقل شده است كه مي شود آنها را بدين ترتيب دسته بندي نمود.

باب طهارت، دو حديث؛ باب نماز، سه حديث؛ باب صوم، پنج حديث؛ باب خمس، دو حديث؛ باب حج، سه حديث؛ باب نكاح و طلاق، سه حديث؛ باب قضاوت، نه حديث؛ باب وصيت، يازده حديث؛ باب وقف، يك حديث؛ باب ارث، سه حديث؛ باب معيشت، سيزده حديث؛ باب احكام ميت، دو حديث؛ باب اولاد، يك حديث.



[ صفحه 203]