جعفر كذاب پس از آنكه فهميد او جايي در ميان علويان و شيعيان ندارد تصميم گرفت نزد دشمن برادر و برادرزاده ي خويش برود و او را تحريك كند تا برادرزاده اش را به چنگ آورده، نابود كند تا او به مراد و مقصود وهمي خويش برسد.

پس از اينكه خليفه از اين رويداد مطلع شد به جاسوسان خويش دستور داد تا مادر حضرت را دستگير كرده، به هر نحوي فرزندش را از او مطالبه نمايند. جاسوسان به منزل ابن الرضا عليه السلام ريخته همسرش را دستگير كردند و نشاني حضرت حجت را از او خواستار شدند. او با انكار چنين مطالبي ادعا كرد كه هم اكنون حامله است تا بدين وسيله دشمن از موقعيت امام عصر عليه السلام مطلع نگردد. آنگاه او را به ابن ابي الشواب قاضي تسليم كردند و او در حبس دشمن بود تا در جريان قيام صاحب الزنج، آنها به دفع شورش او مشغول مي شوند و از مادر حضرت غافل مي گردند و او آزاد مي شود [1] .

از اينجا روشن مي شود كه مكر و حيله ي جعفر كذاب سبب شد كه دشمن بار ديگر از خانه ي حضرت تجسس كند و موجبات آزار و اذيت خانواده ي امام را فراهم آورده، همسرش را دستگير نمايد تا شايد بدين طريق اطلاعي از جايگاه حضرت بيابد. باز در كمال الدين آمده است كه دشمنان به خانه ي حضرت يورش بردند و جعفر كذاب نيز در ميان آنها بود و همگي به چپاول و غارت مشغول شدند و آنچه مي خواستند بردند. در اين ميان حضرت از جلو آنها از در خارج شد در حالي كه هيچ كس او را نديده بود [2] .



[ صفحه 274]