ائمه عليهم السلام به مقام دنيوي يا ثروت و يا شهرت، مباهات نمي كردند بلكه فخر آنان به حب خدا و انتساب به رسول خدا و... علم و تقوا بود. آنچه در زير نقل مي شود سخن شكوهمندي است منسوب به امام عسكري كه آن را به خط مبارك ايشان يافته اند.

در اين مكتوب آمده است:

«ما به گامهاي نبوت و ولايت به قله هاي حقايق رسيده ايم و راههاي هفتگانه را با نشانهاي فتوت روشن ساخته ايم. ما شيران ميدانهاي كارزاريم و ابرهاي پر باران. شمشير و قلم در دنيا و درفش سپاس و دانش در آخرت در كف ماست. فرزندان ما خلفاي دينند و هم پيمانان يقين، و چراغهاي امت هايند و كليدهاي بزرگواري و بخشش. كليم (موسي عليه السلام) را وقتي حله ي نبوت پوشاندند كه ما از او پيمان وفاداري گرفتيم، و روح القدس در بهشت آسمان سوم از باغهاي تازه رس ما مي چشيد، و پيروان ما گروه رستگارانند و دسته ي پاكان. براي ما يار و نگاهبانند و بر تيرگي ياور و مددكار، و بزودي چشمه سارهاي زندگي (واقعي) پس از شراره هاي آتش براي آنان شكافته مي شود». [1] .



[ صفحه 71]