جعفر فرزند محمد فرزند هارون آغاز خلافت او به سال 232 همان سال تولد امام عسكري (ع) بود و پايان كار او سال 247 هجري است و مدت خلافت او چهارده سال و نه ماه به طول انجاميده است در عصر او فساد و تباهكاري و سفاكي



[ صفحه 41]



دستگاه خلافت به اوج خود رسيد و عداوت و كينه ي خاندان رسالت به حدي بالغ گرديد كه با دستور وي زيارت نجف و كربلا ممنوع اعلام گرديد و قبر مطهر سرور شهيدان با خاك يكسان شد و بر زائرين جريمه تعيين كردند از دانشمنداني كه در عصر او زندگي كرده اند مي توان «هشام بن حكم» «فرآء» نحوي، «ابن حنبل» فقيه اهل سنت «اسكافي» «ابن راوندي» را نام برد شيعه در دوران او در محنت و اندوه فراوان بسر مي برد تا اينكه بدست اتراك لشكر خود كشته شد و حكومت به منتصر منتقل گرديد [1] .