اكنون از نظر خواننده محترم اين سوال عبور مي كند كه نماز خواندن امام (ع) بر جنازه ي پاك پدر بزرگوارشان به چه ترتيبي بوده است؟ و با وجود آن همه مراقبتها و شدت عملي كه از طرف دستگاه جور عباسي در اين باره معمول مي گرديد و در طي كتاب با نمونه هائي از



[ صفحه 118]



آن سختگيريها و كنترل هاي دستگاه خلافت! آشنا شديم پس نماز به چه كيفيت بوده است؟

در رفع اين شبهه نخست لازم است كه به قرائن حال و اوضاع آن محيط توجه داشت سپس به پاسخ تحليلي آن رسيد:

علامه مجلسي [1] و ديگران نقل مي كنند كه رحلت امام حسن عسكري (ع) در سال 260 هجرت به هنگام نماز بامدادي بوده است امام در آن شبي كه صبح آن شب به دار بقاء شتافتند نامه هاي متعددي به اهل مدينه نوشتند و به وسيله ي خدمتگزار خود فرستادند در حضور امام جز چند نفر كس ديگري نبود و آنان عبارت بودند:

1- كنيز مخصوص خود به نام صيقل»

2- خدمتگذار مخصوص خود به نام «عقيد»

3- شخصيت عالي مقامي كه مردم از وجود او آگاهي و اطلاع نداشتند (حضرت صاحب الأمر عج) كنيز امام



[ صفحه 119]



مي گويد دواي مخصوص امام را آورديم تا ميل كند فرمودند نخست آب بياوريد كه وضو بسازم آب آماده شد امام دستمالي روي دامن خود گسترد و وضو ساخت و نماز صبح را اداء كرد دواي مخصوص خود را بدست گرفت تا ميل كند از شدت بيماري دست مباركش مي لرزيد و كاسه بر لب مبارك بر مي خورد و طاقت نگهداري آن را نداشت، من كاسه را بدست گرفتم تا كمكي كرده باشم اتفاقا در همان لحظه روح پاكش به عالم قدس و ملكوت پرواز كرده بود.