بازگشت

قبر حضرت عسكري


شيخ طوسي از حضرت امام حسن عسكري عليه آلاف التحية وا الثناء روايت مي كند كه فرمود: قبر من كه در سامره است طرفين را از بلاها و عذاب خدا در امان خواهد داشت.

مجلسي اول رحمه الله تعالي مي نگارد: منظور از طرفين يعني شيعة و سني. زيرا خيرات و بركات حضرت امام حسن عسكري عليه السلام نصيب دوست و دشمن مي شود. هم چنان كه قبر كاظمين عليه السلام موجب امنيت بغداد است.

علي بن عيسي در كتاب كشف الغمه مي نويسد: يكي از ياران من گفت: يك سال مستنصر بالله كه از خلفاء بني عباس به شمار مي رفت براي زيارت حضرت عسكرييين عليهماالسلام متوجه سامره شد. موقعي كه زيارت عسكرييين فراغت يافت و از حرم مطهر آن بزرگوار خارج شد متوجه قبور خلفاء بني عباس گرديد. قبور آل عباس در قبه اي بود كه ويران و مخروبه شده بود. به طوري دچار ويراني بود كه باران داخل اندرون آن قبه مي شد و از طرفي هم پرندگان آن قبرها را محل ريزش فضله ي خود قرار داده بودند. علي بن عيسي مي گويد: من آن قبور را به همين نحو به چشم خود ديده بودم.



[ صفحه 91]



به مستنصر گفتند: در صورتي كه شما از خلفاي روي زمين و پادشاهان دنيا به شمار مي رويد و فرمان فرمائي عالم در اختيار شما است آيا جاي دارد كه قبور پدران شما بدين كيفيت باشد؟! زواري نداشته باشند، كسي آنان را يادآور نشود كه اين فضله و كثافات را از قبر ايشان دور نمايد؟!

در صورتي كه قبور علوييين را در نهايت نظافت و نيكوئي مشاهده مي كني و مي بيني كه داراي: پرده، قنديل، فرش، خدام، شمع و چراغ هاي فراوان هستند؟!

مستنصر در جواب گفت: اين موضوع امري است آسماني يعني كار خدا است و به فعاليت و كوشش نصيب كسي نخواهد شد، چنان چه ما بخواهيم مردم را بدين گونه امور مجبور كنيم نخواهند پذيرفت، اصرار و اجبار ما نسبت به اين موضوع كوچكترين نفعي ندارد.

انصافا كه مستنصر سخن به جائي گفته: زيرا كه نمي توان موضوعات اعتقادي را به اجبار به مردم تعليم و تزريق نمود؟.