معتز، خليفه جوان و مغرور عباسي، در سال 252 قمري به خلافت رسيد و در سال 255 قمري، كشته شد. او براي حفظ قدرت و حكومت خود، دست به هر جنايتي زد و از هيچ عمل وحشيانه اي فروگذار نكرد. معتز در دوران سه ساله حكومت خودكامه خود، مسلمانان راستين و بزرگان شيعه را تحت فشار قرار داد. شيعيان و سادات علوي در دوران حكومت او، با شديدترين شكنجه ها در زندان ها به سر مي بردند. او براي از بين بردن موانع حكومت خود، دستور قتل امام حسن عسكري عليه السلام را صادر كرد و به يكي از درباريان خود به نام سعيد حاجب دستور داد تا امام را به طرف كوفه روانه كرده و حضرت را در بين راه به شهادت برساند، ولي با كشته شدن خليفه توسط گروهي از تركان دربار، نقشه شوم او عملي نشد و آن حضرت از اين حادثه جان سالم به در برد.