مطابق تاريخ معتبر مولد يازدهمين نير برج امامت و كرسي نشين عرش ولايت حضرت امام حسن عسكري عليه الصلوة و السلام در مدينه ي منوره و ميلاد مسعود حضرتش در مدينه بوده است آن هم در صبح جمعه هشتم ربيع الثاني سنه 231 هجري قمري.

و اما وفات و شهادت آن حضرت نيز در صبح جمعه هشتم ربيع الاول سنه ي 260 هجري در سامرا بوده است كه معتمد عباسي آن بزرگوار مظلوم را به زهر



[ صفحه 550]



جفا مسموم نموده است مدفن آن حضرت در سر من رآي جنب قبر شريف پدرش در خانه خودشان مي باشد و عمر مبارك آن امام همام در حدود بيست و نه سال تمام بوده كه از صقع ربوبي به خطاب يا ايتها النفس المطمئنة ارجعي الي ربك راضيته مرضيه فادخلي في عبادي و ادخلي جنتي (آيه 27 تا 30 سوره الفجر) دعوت رب خود را به جنت اللقاء لبيك گفته است.



باز آي و ز يار حسن بي حد بين

و آن شاهد مطلق مجرد بين



از هر چه به غير يار دل بگسل

و آنگه رخ آن بهشت سرمد بين



بگشاي به باغ ارجعي شهپر

يك شعشعه از جمال احمد (ص) بين



از آدم و نوح تا به روح الله

دردي كش باده ي محمد (ص) بين



در زير لواي حمد محمودش

صد موسي و عيسي مجرد بين



ختم رسل و طليعه ايجاد

مه طلعت آن نبي امجد بين



آن عرش سرير ماه سيما را

آئينه ي حسن پاك ايزد بين



آن طاير قدسي الهي را

لاهوت مكان و عرش مسند بين



آن طرفه هماي باغ وحدت را

بر سايه ي سدره ي مخلد بين





[ صفحه 551]





بر سايه ي شهپر همايونش

روح القدس آن سفير ايزد بين



سيمرغ تجرد آشيانش را

لاهوت نشين قاف سرمد بين



هر دل كه ز هر دو عالم آزاد است

در طره دلبرش مقيد بين



عالم همه در لواي توحيدش

فرزند عنايتش آب و جد بين



آن سرور عالم تجرد را

مخدوم فرشتگان بي حد بين



هم شرع مطهرش جهان آرا

هم رأي منورش مسدد بين



آن روح اصيل و عقل كلي را

در جسم مقدسش مجسد بين



ظل الله و امر الله و نور وجه الله

عين الله و يد الله آن يد بين



قوسين صعودي و نزولي را

ز آن حلقه ي گيسوي مؤيد بين



آن دفتر عشق معجز آياتش

خورشيد سپهر وحي ايزد بين



(اويتت جوامع الكلم) قدراتست

پاكان جهان اليه يصعد بين



از عشق جمال او (الهي) را

بر مدح و ثناي او مؤيد بين