در كافي كليني با اسناد به يحيي بن يسار عنبري آمده كه گفته است: امام هادي (ع) چهار ماه پيش از وفات، فرزندش حسن را وصي خود قرار داد و من و گروهي از موالي را گواه بر اين امر گرفت.

و با اسناد به علي بن عمر نوفلي روايت كرده كه گفته است: با امام هادي (ع) در حياط خانه اش بودم فرزندش محمد از كنارمان گذشت عرض كردم: فدايت شوم پس از تو اين امام ما خواهد بود؟ فرمود: نه امام شما بعد از من حسن است گروهي از شيعه گمان مي كردند كه او (محمد) پس از پدرش امام خواهد بود.

و در «فرق الشيعه» نوبختي آمده است كه وقتي علي بن محمد بن علي الرضا (امام هادي (ع)) وفات يافت گروهي از ياران آن حضرت به امامت فرزندش محمد قائل شدند او در حيات پدر در سامرا مرده بود ولي آنها مدعي بودند كه زنده است. و مي افزايد كه آنها دليل اين امر را آن مي دانند كه پدر ايشان به او اشاره كرده و به آنها گفته كه امام بعد از وي، اوست و نمي توان بر امام دروغ بست و نظرشان را مورد ترديد قرار داد. و پدرش از بيم جان وي را از مردم پنهان داشت.

همچنان كه در كافي با اسناد به عبدالله بن محمد اصفهاني روايت شده كه گفته است: ابوالحسن (امام هادي (ع)) فرمود: بعد از من كسي امام شماست كه بر من نماز بگزارد ما پيش از آن ابومحمد را نمي شناختيم و هنگامي كه امام هادي (ع) وفات يافت ابومحمد بيرون شد و بر او نماز گزارد.

و با اسناد به علي بن مهزيار روايت شده كه گفته است: ابوالحسن (امام هادي(ع))



[ صفحه 506]



برايم نوشت كه فرزند ابومحمد از همه ي آل محمد سزاوارتر و مورد اعتمادتر و در حجت قويتر است و او بزرگترين فرزندان منست و جانشين من مي باشد و امامت و احكام آن بدو واگذار مي شود و آن سؤالهايي كه از من مي كرديد از او بكنيد كه آنچه نياز داريد نزد اوست و ديگر رواياتي كه كليني و ديگر محدثين در تصريح به امامت ايشان از سوي پدرشان پس از خود علاوه بر متوني كه راويان از پيامبر و ائمه در توصيف و نام امامان بعد از خود، نقل كرده اند، وارد شده است.



[ صفحه 507]