1- «يحيي بن يسار عنبري» مي گويد: ابوالحسن امام هادي «عليه السلام» چهار ماه قبل از وفات خود به (امامت) پسرش امام حسن عسكري «عليه السلام» وصيت كرد، من و عده اي از



[ صفحه 232]



دوستان را بر آن وصيت به گواهي گرفت.

2- «علي بن عمر نوفلي» مي گويد: در محضر امام هادي «عليه السلام» در صحن خانه اش بودم، پسرش «محمد» در كنار ما عبور كرد، به امام هادي «عليه السلام» عرض كردم: فدايت گردم! اين آقا (يعني محمد) بعد از شما امام و صاحب ماست؟

در پاسخ فرمود: «لا، صاحبكم من بعدي الحسن؛ نه، بلكه امام و صاحب شما بعد از من، حسن «عليه السلام» است».

3- «علي بن مهزيار» مي گويد: به امام هادي «عليه السلام» عرض كردم: پناه مي برم به خدا! اگر براي شما اتفاقي (يعني مرگ) رخ دهد ما به چه كسي رجوع كنيم (و او را امام خود قرار دهيم؟).

در پاسخ فرمود: «عهدي الي الاكبر من ولدي يعني الحسن «عليه السلام»؛ عهد (امامت) من به بزرگترين فرزندان من يعني حسن «عليه السلام» است».

4- معرفي امام حسن عسكري «عليه السلام» در مجلس سوگواري امام جواد «عليه السلام»: جماعتي از بني هاشم كه يكي از آنان «حسن بن حسين افطس» بود. هنگام وفات امام جواد «عليه السلام» در خانه ي امام هادي «عليه السلام» اجتماع كرده بودند و براي امام هادي «عليه السلام» در صحن خانه فرشي در زمين گسترده بودند و مردم در محضرش نشسته بودند، گفتند: تخمين زديم كه از آل ابوطالب و بني عباس و قريش 150 نفر مرد بودند غير از غلامان و ساير مردم. ناگاه امام هادي «عليه السلام» به حسن بن علي (امام حسن عسكري) نگاه كرد كه گريبان چاك كرده و در سمت راست آن حضرت ايستاده و ما او را نمي شناختيم پس از ساعتي كه حسن عسكري «عليه السلام» ايستاده بود امام هادي «عليه السلام» به او رو كرد و فرمود:

«پسر جان! شكر خدا را در وجود خودت تازه كن كه خداوند موضوع تازه اي در مورد تو فرموده است».

حسن عسكري «عليه السلام» گريه كرد و كلمه ي استرجاع به زبان آورد و گفت:

«الحمدلله رب العالمين و اياه اسئل تمام نعمه علينا و انا لله و انا اليه راجعون».

«حمد و سپاس خداوندي را كه پروردگار جهانيان است و تنها از درگاه او تكميل



[ صفحه 233]



نعمتش را بر ما مسألت مي نمايم و همه ي ما از آن خدا هستيم و همه ي ما به سوي او بازمي گرديم».

ما سؤال كرديم: اين جوان كيست؟.

گفتند: اين شخص، حسن بن علي «عليه السلام» فرزند او يعني فرزند امام هادي «عليه السلام» است، به نظر ما مي آمد كه حضرت حسن عسكري «عليه السلام» در آن وقت، بيست سال يا در اين حدود، سال دارد، در آن وقت او را شناختيم. و دانستيم كه امام هادي «عليه السلام» با امامت و قائم مقامي او بعد از خودش اشاره نمود.