از آنجا كه غايب شدن امام، براي مدتي طولاني، يك حادثه ي غير طبيعي و نامأنوس به حساب مي آيد و باور و تحمل آن نيز بسيار مشكل است، از اين رو پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه وآله وسلم و امامان معصوم عليهم السلام مردم را به تدريج با اين موضوع آشنا ساخته و افكار را براي پذيرش آن آماده مي كردند.

اين تلاش در زمان امام هادي و امام عسكري عليهم السلام به اوج خود مي رسد.

به همين خاطر حضرت هادي عليه السلام خود را از بسياري از شيعيان پنهان مي كرد و جز با عده اي قليل از خواص ملاقات نمي كرد و چون امامت به حضرت عسكري عليه السلام منتهي شد، آن حضرت از پشت پرده با خواص و غير خواص سخن مي گفت و جز در مواقع ضروري در ميان مردم حاضر نمي شد و اين عمل آن حضرت مقدمه اي بود براي آغاز دوران غيبت حضرت مهدي (عج) تا شيعيان به آن عادت كنند و از دوره ي غيبت وحشت نكنند. [1] .



[ صفحه 43]