حضرت امام حسن عسكري عليه السلام فرمود: آن كس كه برادر خود را در خفا اندرز گويد به وي جمال و زيبايي بخشيده است و كسي كه به برادرش آشكارا نصيحت كند وي را نامزين ساخته است.

حسن بن ظريف روايت مي كند كه وقتي تب ربع داشتم در خاطرم بود كه نامه اي به خدمت حضرت امام حسن عسكري عليه السلام بنويسم و دعايي از آن حضرت طلب كنم و سؤال ديگري كه داشتم اين بود كه هنگامي كه قائم عليه السلام ظهور كند، به چه چيز حكم خواهد فرمود.

چون مشغول نوشتن آن مسئله شدم، فراموش كردم كه براي درمان تب از حضرت طلب دعا نمايم. حضرت در جواب نامه نوشت: چون آن حضرت ظهور كند به علم خود عمل نموده و موافق حكم داوود عليه السلام حكم خواهد كرد و از كسي گواه نخواهد طلبيد و تو مي خواستي كه براي تب خود طلب دعايي بنمايي و فراموش كردي. بر كاغذي بنويس، «يا نار كوني بردا و سلاما علي ابراهيم» و بر سر خود بياويز.

به اين دستور عمل نمودم و تب از وجود من برطرف شد و بسياري از كساني كه به اين آزار مبتلا بودند، عمل نمودند و شفا يافتند.



[ صفحه 28]