حضرت امام حسن عسكري عليه السلام فرمود: به خدا سوگند هر آينه براي مهدي عليه السلام غيبتي واقع خواهد شد كه در آن غيبت نجات نخواهند يافت مگر آنان كه خداوند ايشان را بر قول به امامت حضرت مهدي عليه السلام ثابت دارد و او را بر دعاي فرج حضرت موفق فرمايد.

ابوهاشم جعفري روايت مي كند كه وقتي در خانه اي با امام حسن عسكري عليه السلام محبوس بودم، آن حضرت روزه دار بود. هنگام افطار، خادم آن حضرت طعامي حاضر مي كرد و من نيز با آن حضرت طعام مي خوردم و با آن حضرت روزه مي گرفتم. روزي از شدت گرسنگي و غلبه تشنگي ضعف به من دست داد. از نزد آن حضرت به اتاق ديگر رفتم و با تكه اي نان و مقداري آب افطار كردم و به كسي چيزي نگفتم.

بعد از آن به خدمت آن سرور آمدم و بر جاي خود نشستم. آن حضرت خادم را طلبيد و فرمود: براي ابوهاشم غذايي حاضر كن كه او روزه ندارد. من از روي تعجب تبسمي كردم. حضرت فرمود: اي اباهاشم! براي چه خنديدي؟ اگر كسي ضعف داشته باشد، با خوردن تكه اي نان و مقداري آب كه قوتي به او



[ صفحه 54]



نمي رسد. قوت در نان و گوشت است.

پس خادم طعام حاضر كرد و من خوردم. در اثناي طعام خوردن از خاطرم گذشت كه اگر دو روز روزه نگيرم، شايد قوت پيدا كنم. هنگامي كه اين تصميم از خاطرم گذشت، حضرت فرمود: يا اباهاشم! به خاطر ضعفي كه داري بايد كه سه روز روزه نگيري تا بعد از آن قوتي بيابي.



[ صفحه 55]