حضرت امام حسن عسكري عليه السلام فرمود: نيكو بدار رعايت كسي كه از تو طلب رعايت مي كند.

در تفسير حضرت عسكري عليه السلام از يوسف بن محمد بن زياد و علي بن محمد بن سيار كه دوازده امامي بودند نقل شده كه گفتند: پدران ما دوازده امامي بودند و بيشتر مردم استرآباد زيدي مذهب بودند، و امير و حاكم ما حسن بن زيد علوي پيشواي زيديان بود و بسيار سخنان آنان را مي پذيرفت و مردم را با گزارشهاي ايشان مي كشت. ما از جان خود ترسيديم و خدمت حضرت عسكري عليه السلام مشرف شديم، وقتي كه حضرت ما را ديد؛ فرمود: مرحبا به پناهندگان ما، خداوند رنج شما را قبول و ترس شما را ايمن فرمايد و شر دشمن را از شما دفع كند؛ ايمن بر جان و مال خويش به وطن برگرديد، - تا آن جا كه فرمود: - به سعايت افراد و تهديد امير به زندان نيفتيد كه خداوند سعايت كنان و فتنه انگيزان را درهم مي شكند، و آنان را به شفاعت و توسط شما - نزد همان كه از شرش فرار كرديد - محتاج مي فرمايد. «تا آخر حديث» و در اين حديث است كه آن چه حضرت فرموده بود. همه اتفاق افتاد.



[ صفحه 125]