بازگشت

امام عسكري




سوخت از زهر زپا تا بسرم

آب گرديده خدايا جگرم





[ صفحه 533]





پسرم مهدي موعود كجاست

تا به بيند كه چه آمد بسرم



دشمنان همه شادند ولي

گرد غم ريخت به روي پسرم



پسرم گريد گويد همه دم

پدرم اي پدرم اي پدرم



ياد تنهائي مهدي هر دم

مي رود خون ز دو چشمان ترم



طوطي باغ جنانم اما

ريخت يا رب به جهان بال و پرم



پيكرم شمع صفت آب شده

قاصد مرگ نشسته ببرم