ابوهاشم جعفري مي گويد: نزد ابومحمد امام حسن عسكري عليه السلام بودم كه مردي از اهل يمن اجازه ورود خواست و وارد شد. او مردي بلند قد و تنومند بود. وي بر امام حسن عسكري عليه السلام سلام نمود. من با خودم گفتم: «اي كاش! مي دانستم اين شخص كيست؟»

در اين هنگام آن حضرت فرمود: «او از فرزندان عرب و صاحب سنگريزه اي است كه پدرانم به آنها مهر زده اند.»

سپس سنگريزه اي را بيرون آورد كه در يك طرف آن جاي صافي بود. پس مهر خويش را بر آن زد و نام مبارك «الحسن بن علي» بر آن نقش بست. سپس آن مرد يمني برخاست و گفت: «رحمت و بركت خدا بر شما باد اي اهل بيت پيامبر!»

من نام او را پرسيدم. فرمود: نامش مهجع بن صلت بن عقبة بن سمعان بن غانم بن ام غانم است.» ام غانم، زني از اهل يمن بود و صاحب سنگريزه اي بود كه اميرالمؤمنين عليه السلام به آن مهر زد. صاحبان سنگريزه ها سه زن بودند؛ يكي او بود كه كنيه اش ام غانم است. و دومي ام الندي حبابه؛ دختر جعفر والبيه. و نام اولي «سعاد» از قبيله بني سعد بن بكر بن عبد مناف بود. و نام سومي نيز ام سليم بود. و مي توانست كتاب بخواند. [1] .