حسن بن ظريف مي گويد: من به تب سختي مبتلا شدم، به خاطرم رسيد كه حالم را به خدمت امام حسن عسكري عليه السلام عرض كنم و دعائي در آن باب از آن حضرت بطلبم. مسئله ي ديگري نيز از خاطرم گذشت كه بپرسم: «وقتي قائم آل محمد عليه السلام ظهور كند به چه چيز حكم خواهد كرد.»

چون به نوشتن مشغول شدم و اين مسئله را نوشتم، تب خود را فراموش كردم و چيزي در مورد آن ننوشتم. امام حسن عسكري عليه السلام در جواب، نوشته بود كه: «حضرت قائم عليه السلام در وقت ظهور حكمش موافق حكم داود عليه السلام خواهد بود و از كسي شاهدي نخواهد طلبيد، و تو مي خواستي كه در مورد برطرف شدن تب از من سؤال كني ولي فراموش كردي. پس بر كاغذي بنويس: «يا نار كوني بردا و سلاما علي ابراهيم» [1] و بر سر خود بياويز.»

من هم نوشتم و آن را آويختم و تب از من دور شد و بسياري از كساني كه به اين تب گرفتار مي شدند بدين وسيله نفع مي گرفتند و تبشان برطرف مي گرديد. [2] .



[ صفحه 511]