ستاره ي عشق تافت به چرخ نيلوفري

مهر جمالش ربود دل ز مه و مشتري



كوكب اقبال او خيمه بر افلاك زد

ز خيل انجم گرفت كوكبه ي مهتري



شاد به رويش سپهر ، محو رخش ماه و مهر

زهره نهان كرد چهر ، خجل شد از دلبري



باد بهاري وزيد بر خم گيسوي دوست

تا كند از زلف يار سنبل گل پروري



طره ي مشكين اوست آيت شق القمر

طلعت زيباي اوست حجت پيغمبري



قامت رعناي وي ، سدره و طوباي ماست

نرگس مخمور او جام مي كوثري



روي دلاراي وي رحمت و لطف ازل

زلف سمن ساي او ياسمن و عبهري



والي ملك وجود ، قبله ي اهل سجود

منبع احسان و جود ، خسرو دين عسكري



بشات حسن او فلك به آفاق برد

كزين افق بر دمد مهر جهان پروري



شاه ملائك خدم ، دانش و ايمان حشم

بر همه عالم علم ، زد به سخن گستري





[ صفحه 490]





دفتر تفسير او كاشف اسرار عشق

درس و اشارت آن مخزن هر گوهري



به خاك درگاه او باج دهد كيميا

به تاج فرمان او فخر كند مهتري



پادشهان را به جان بندگيش افتخار

تاجوران را به دل خدمت او سروري



اي رخ پر نور تو مشرق مهدي دين

مظهر عدل خدا ، ماحي استمگري



خسرو اقليم جان ، حجت حق بر جهان

در تن عالم روان ، بر سر ما افسري



طالب ديدار او زهره ي زيباي چرخ

مشتري حسن وي مهر و مه و مشتري



تا نگشايد حجاب آن مه مكي نقاب

بر رخ ما عاشقان ، كس نگشايد دري



چشم « الهي » ست باز ، منتظر اي دلنواز

تا تو بدان چشم ناز بر رخ ما بنگري



الهي قمشه اي

كليات ديوان حكيم الهي قمشه اي / 354