از جمله عنايات آن حضرت به شيعيان اين بود كه هر گاه مصلحت مي ديد، به شيعيان دستور مي داد كه بعد از نماز عشا در خانه ي يكي از شيعيان كه از پيش معين شده بود، گرد هم آيند تا با آنان ديدار كند. شيعيان به دستور حضرت در آنجا گرد مي آمدند و مشكلات و مسائل شرعي خود را با حضرت در ميان مي گذاشتند.

سيد مرتضي مي گويد: «ابوالتحف مصري روايتي را مرفوعاً از ابويعقوب، اسحاق بن ابان رحمه الله برايم نقل كرد و گفت: ابومحمد عسكري عليه السلام شخصي را نزد ياران و شيعيان خود مي فرستاد و در پيامي به آنان دستور مي داد كه در شب معين به خانه اي معين برويد كه مرا در آن جا خواهيد يافت. اين در حالي بود كه نگهبانان مراقب امام شب و روز از زنداني كه حضرت در آن قرار داشت مراقبت مي كردند و هر پنج روز يك بار نگهبانان را تعويض و گروه ديگري را به جاي آنان مي گماردند و بدانان سفارش مي شد كه از وي مراقبت نموده و محل مأموريت خود را ترك نكنند. ياران و شيعيان آن حضرت به مكاني كه امام تعيين فرموده بود مي رفتند و حضرت قبل از آنها در آن جا حضور داشت و آنان مسائل و نيازهاي خويش را بدان حضرت عرضه مي كردند و او به تناسب جايگاه و مقام و رتبه ي آنان، نيازهايشان را برآورده مي ساخت، و آنها با آيات و معجزات به خانه هاي خويش باز مي گشتند در حالي كه دشمنان، امام عليه السلام را در زندان خود مي ديدند» [1] .