امام عسكري عليه السلام از بيم دشمنان، ولادت فرزندش حضرت حجت عليه السلام را مخفي كرد، حتي به برخي از خواص شيعه مانند احمد بن اسحاق و ديگران كه مژده ي ولادت فرزند خود را بدانان داد، با اين گفته كه: «فرزندي براي ما متولد شده، بايد وجود او نزد شما پنهان و از همه ي مردم مخفي بماند» [1] به آنان توصيه فرمود تا ولادت او را از ديگران پنهان كنند.

حضرت عسكري عليه السلام دوران جنيني امام مهدي (عج) را حتي از نزديكان خاص خود و بستگان بسيار نزديك خود پنهان داشت، جز حكيمه دختر امام جواد عليه السلام كه در روزهاي پاياني - نيمه شعبان و شب ولادت حجة بن الحسن حضرت مهدي عليه السلام - او را از اين ماجرا آگاه كرد و آن، وقتي بود كه امام عسكري عليه السلام او را خواست و فرا رسيدن زمان ولادت حضرت حجت عليه السلام را به او گفت.

حكيمه مي گويد: «ابومحمد عليه السلام در نيمه شعبان سال 255 ه. ق كسي را نزد من فرستاد و فرمود: عمه جان، امشب افطارت را در خانه ي ما صرف كن؛ زيرا خداي - عز و جل - تو را به تولد ولي و حجت خود بر آفريدگانش و جانشين پس از من، مسرور و شادمان خواهد ساخت.

حكيمه مي گويد: از اين سخنان بسيار خوشحال شدم. لباسم را پوشيدم و همان لحظه از خانه بيرون رفتم تا به ابومحمد عليه السلام رسيدم.

او در حياط خانه نشسته بود و كنيزكانش اطراف وي را گرفته بودند. عرض كردم: فدايت شوم، فرزندت از كدام يك آنها است؟

فرمود: از سوسن.

نگاهي به آنها انداختم و آثار حمل را تنها در سوسن ديدم...» [2] .