علامه ي حلي در كتاب الخلاصه آنگاه كه از محمد بن قاسم هم ياد مي كند، مي گويد: «ابوجعفر بن بابويه از او روايت كرده كه او فردي ضعيف و دروغگو است. او نيز تفسيري را از طريق دو تن از او نقل نموده كه آن دو تن ناشناخته اند، يكي به يوسف بن محمد بن زياد و ديگري به علي بن محمد بن يسار معروفند» [1] .

به نظر نگارنده مجهول الحال بودن آن دو مردود است، چرا كه شيخ صدوق - همان گونه كه در آغاز سند، بدان اشاره كرديم - و علامه ي طبرسي در آغاز احتجاج صريحاً مي گويند: آن دو شيعه ي دوازده امامي بوده اند. البته معروف نبودن آنان و نشناختن ايشان دو مقوله است و ارتباطي به يكديگر ندارد.