مسعودي از سعد بن عبدالله از هارون بن مسلم روايت كرده است: «من و جماعتي ديگر پس از شهادت ابوالحسن، امام هادي عليه السلام خدمت ابومحمد امام عسكري نامه اي نوشتيم و درباره ي وصي پدرش از آن حضرت پرسش نموديم. اما مرقوم فرمود: آنچه را متذكر شديد



[ صفحه 200]



دانستم. اگر تا اين هنگام در شك و ترديد باشيد، مصيبت بزرگي است. من وصي او و امام و پيشواي شما هستم. همان گونه كه قبلاً مرا ديده بوديد، خداي متعال و فرشتگان و اولياي او را بر اين سخن گواه مي گيرم و اگر پس از ديدن دستخط من و شنيدن سخنانم باز هم شك و ترديد كنيد، خويش را بي بهره كرده و به بيراهه رفته ايد» [1] .