امام حسن عسكري عليه السلام در هشتم ربيع الثاني سال 232 در مدينه چشم به جهان گشود و در سال 254 هجري به امامت رسيد. مدت امامت حضرت 6 سال طول كشيد و در سال 260 به دست معتمد عباسي شهيد شد.

امام حسن عسكري عليه السلام در اين مدت با سه طاغوت ستمگر مواجه بود:

1- معتز عباسي فرزند متوكل، حدود يك سال

2- مهتدي، نزديك به يك سال

3- معتمد (احمد پسر متوكل) كه مدت خلافتش 23 سال طول كشيد و همزماني امامت حضرت عسكري با او 4 سال طول كشيد.

آن حضرت در برابر هر سه نفر كاملا ايستادگي كرد و شكنجه ها و زندان هاي مختلف را تحمل كرد، اما هيچ يك را تأييد نكرد.

آنان بارها تصميم به قتل حضرت گرفتند، حتي معتز به مأمور خود فرمان داد كه امام عسكري را به سوي كوفه ببرد سپس در جاي خلوتي گردنش را بزند، لكن وي موفق به كشتن حضرت نشد.



[ صفحه 226]



امام عسكري عليه السلام درباره ي هر سه خليفه، نفرين كرد كه خداوند عمر هر سه را كوتاه كند. از اين رو، همگي با ذلت به هلاكت رسيدند. شايان گفتن است كه امام عسكري عليه السلام از دوران خردسالي همراه پدرش در سامرا بود، 22 سال در حيات پدرش و 6 سال بعد از آن زندگي كرد. [1] .