در شرايطي كه آن حضرت (ع) قرار داشت مشكلات از هر سو به ايشان هجوم مي آورد. اين مشكلات را مي توان به دو دسته اصلي بخش كرد. برخي از اين مشكلات ريشه در تضاد نظام هاي فكري امام (ع) و دولت حاكم داشت كه يكي براساس نظام ولايي قرآني بود و ديگري بر پايه نظام خلافت سلطنتي سامان يافته بود. دسته ديگر از اين مشكلات در ميان دوستان بود كه به علل مختلف امكان ارتباط سالم ميان امام (ع) و آنان وجود نداشت و برخي از دولتي ها با تشديد قطع ارتباط مي كوشيدند تا هسته هاي زيرزميني را از ارتباط با امام (ع) باز دارند و با استفاده از دوستان خويش تشكيلات مختلف امام (ع) را كه در كشورها و شهرها پراكنده بودند به چالش بكشانند.