در كنار بيان آثار عبادت، امام حسن عسكري عليه السلام از طريق تشريح و توضيح آثار گناه نيز، جلوه هايي از هدايتگري خود را به نمايش گذاشته است.

حضيني به سند خود از عبدالحميد بن محمد و محمد بن يحيي خرقي روايت كرده كه نزد ابوالحسن علي بن بشر كه مريض بود رفتيم. وي از ما خواست برايش دعا كنيم و نامه اش را توسط شخص مطمئني نزد مولايمان ابومحمد حسن بن علي عليهماالسلام بفرستيم. گفتيم نامه ات كجاست؟ گفت: كنار بسترم. ما دستمان را زير سجاده اش برديم و نامه اش را برداشتيم و گشوديم تا بخوانيم. در همان آغاز نامه چشممان به دست خط امام عليه السلام افتاد كه مرقوم فرموده بود: ما نامه ات را خوانديم و از خدا بهبودي تو را خواستيم. خداي متعال از حالا چهل و نه سال به عمرت افزود. خدا را شكر و سپاس گوي، در اين مدت كارهاي نيك و آنچه دوست داري انجام بده و اگر به گناه آلوده شدي از كوتاه شدن عمر خود ايمن نباش؛ زيرا خداوند آنچه بخواهد انجام خواهد داد.

گفتيم: اي علي! سرور و مولايمان نامه ات را خوانده و جواب هم داده است. اين هم دست خط ايشان است. وي همان لحظه از جاي برخاست و رضايت كنيزش را جلب و او را به عنوان صدقه آزاد كرد و پس از سه روز حواله اي از ابوعمر عثمان بن سعد عمري سمّان از سامرا به يكي از بزرگان كرخ رسيد كه اموالي را براي علي بن بشر ببرد. وي آن اموال را شمرد و ديد سه برابر اموالي است كه صدقه داده است و اين از معجزات حضرت بود.

[1] .