اين گروه معتقد بودند خداوند حضرت محمد صلي الله عليه و آله را آفريد و آفرينش دنيا را به او سپرد و او هم عهده دار آفرينش هر چه در دنياست شد. برخي هم گفته اند اين كار به علي عليه السلام سپرده شد. [1] شيخ صدوق مي نويسد: به اعتقاد ما غُلات و مفوّضه به خداي عزوجل كفر ورزيده اند و از يهود و نصارا و مجوس و قدريه و حروريه و كليه بدعت گذاران و منحرفان بدترند. [2] .

امام حسن عسكري عليه السلام به شيوه هاي گوناگون درباره آنان اعلام موضع مي كرد كه از نمونه هاي شگفت انگيز آن پاسخ توسط فرزند خردسالش (امام عصر عليه السلام ) در حضور حضرت مي باشد. گروهي از مفوضه، كامل بن ابراهيم مدني را نزد ابومحمد عليه السلام فرستادند. وي وارد شد و كنار دري كه پرده داشت نشست. همان لحظه نسيمي وزيد و گوشه پرده كنار رفت. كودكي چهار ساله را ديد كه گفت: اي كامل بن ابراهيم! گفت: بلي اي مولاي من! آن كودك فرمود: نزد ولي اللّه آمده اي كه درباره سخن مفوضه بپرسي؟ آنان دروغ گفتند. بلكه دلهاي ما ظرف مشيّت و اراده خداي عزوجل است. هرگاه بخواهد، ما هم مي خواهيم و خداوند مي فرمايد: «وَما تَشاؤُونَ اِلاّ اَنْ يَشاءَ اللّه ُ». [3] آن گاه امام عسكري به او فرمود: چرا نشسته اي؟ پاسخت را داد، برخيز! [4] .