با رحلت امام هادي (عليه السلام) در سال 254ق و به تنصيص آن حضرت، فرزندش امام عسكري (عليه السلام) به سِمت امامت شيعيان اثني عشري منصوب گرديد.رواياتي كه در وصيت و تنصيص امام هادي (عليه السلام) درباره امامت فرزندش وارد شده در بسياري از كتب حديث و تاريخ شيعه، فراوان به چشم مي خورد و با نظر به اين وصيت و تنصيص كه از نظر شيعيان نشانه صحت امامت است، آنان امام حسن عسكري (عليه السلام) را به امامت پذيرفتند.

بنا به نقل سعد بن عبدالله جز عده اي كه به امامت محمد بن علي ـ كه در زمان حيات پدرش امام هادي (عليه السلام) وفات كرد ـ گرويدند و تعداد انگشت شماري كه جعفر بن علي را امام خود دانستند، اكثريت ياران امام هادي (عليه السلام) به امامت حضرت عسكري گردن نهادند. پيروان جعفر بن علي «جعفريه خُلَّص» لقب يافته اند. مسعودي، جمهور شيعه را از پيروان امام عسكري و فرزندش مي داند كه اين فرقه در تاريخ به لقب «قطعيّه» معروف شده اند.