امام حسن عسكري (عليه السلام) مي فرمايند: «آن كس كه بدي هاي تو را فراموش كند و خوبي هاي تو را يادآور شود، بهترين برادر توست.»

نيز مي فرمايند: «راحتي خيال و آسايش فرد كينه جو از همه ي مردان، كمتر است.»

نيز مي فرمايند: «هر بلايي كه از جانب خدا آيد، با خود، نعمتي را هم فرود آورد.»

نيز مي فرمايند: «بالاتر از اين دو مقصد چيزي نيست، نخست اعتقاد و ايمان به خدا و ديگري فايده رسانيدن به برادران ديني و ديگران.»



[ صفحه 42]



نيز مي فرمايند: دو صفت است كه بالاتر از آن صفت و خوبي اي نيست: ايمان به خداوند متعال و نفع رسانيدن به برادران مؤمن.»

نيز مي فرمايد: «هر كه سيره و روش او باطل باشد، منتهاي سيره ي او نيست، جز پشيماني.»

نيز مي فرمايند: «همانا براي جود و بخشش، اندازه و مقداري است؛ پس هرگاه زياد شد از آن مقدار، پس از آن اسراف است و براي احتياط، مقداري است؛ پس هرگاه زياد شد از آن مقدار، پس از آن، ترس است و براي اقتصاد و ميانه روي، مقداري است؛ پس هرگاه زياد شد، بخل است و براي شجاعت، مقداري است و هرگاه زياد شد، تهور و بي پاكي است و كافي است تو را براي ادب كردن نفست، اجتناب كردن از چيزي كه از غير خودت مكروه و ناپسند مي شماري.»

همچنين مي فرمايند: «رام كردن و تربيت شخص جاهل و بر گردانيدن صاحب عادت را از عادتش، مثل معجزه است.»

همچنين مي فرمايند: «جدال مكن كه خوبي تو و حسن تو از بين مي رود و مزاح مكن كه جرئت مي كنند و بر تو دلير



[ صفحه 43]



مي شوند.»

همچنين مي فرمايند: «زاهدترين مردم كسي است كه حرام را ترك كند و از همه ي مردم كوشش و مشقتش بيشتر است كسي كه گناهان را ترك كند.» [1] .

همچنين مي فرمايند: «اگر اهل دنيا، دانايي و فهم و درك داشتند، دنيا خراب و ويران مي شد.»



[ صفحه 44]