امام حسن عسكري (عليه السلام) مي فرمايند: «عابدترين مردم كسي است كه واجبات را انجام دهد و واجبات را به پا دارد.»

نيز مي فرمايند: «دور از ادب است، اظهار شادماني نزد كسي كه خون و اندوه دامنگير او شده و غمگين است.»

نيز مي فرمايند: «دل مرد احمق در دهان اوست و دهان مرد حكيم و دانا در دل اوست. به اين معني كه احمق، بي انديشه و تأمل سخن گويد و حكيم، با انديشه و فكر، سخن گويد.»

نيز مي فرمايند: «زاهدترين و بي رغبت ترين مردم به دنيا كسي است كه از حرام خوردن، چشم پوشي نموده و حرام را ترك كند.»



[ صفحه 45]



همچنين مي فرمايند: «سخت كوش ترين و پرزحمت ترين مردم، آن كسي است كه گناهان را ترك كند و اطراف گناه نگردد.»

همچنين مي فرمايند: «خنديدن بي جهت و بدون شگفت و عجب از ناداني و جهالت است.»

همچنين مي فرمايند: «فروتني، نعمتي است كه حدي براي آن نيست.» [1] .



[ صفحه 46]